Glawen oder „Neien Atheismus“? (6. Deel)

Schlussfolgerung.

 

All déi Beispiller, déi bis elo opgezielt goufen, beweisen, datt Wëssenschaft a Glawen nët an engem Widdersproch stinn. Grad am Géigendeel, munchereen vun de Wëssenschaftler huet Grousses geschafen duerch d`Kraaft déi hien am Glawe fonnt huet. D`Wëssen iwwer Naturgesetzer steet nët am Widdersproch zum Glawen, mee alles wat mer u Gesetzméissegkeete an un Uerdnong an der Natur entdecken, kann als en Hiweis op d`Wierke vun engem Schöpfer erkannt ginn.  Sou wéi all Bild op d`Existenz vun engem Moler hin deit, sou deit d`Schöpfung op de Schöpfer hin. Dee bekannten däitsche Physiker an Nobel-Präisträger Werner Karl Heisenberg (1901-1975) huet dat esou ausgedréckt: „Déi éischt Schlupp aus dem Becher vun de Wëssenschaften mécht athéistesch. Mee um Fong vum Becher waart Gott.“ An de Max Planck (1858-1947), wéi den Heisenberg Physiker a Nobelpräis-Lauréat, huet festgestallt: „Wëssenschaft a Glawe si keng Géigesätz, am Géigendeel si ergänzen sech a brauchen een deen aneren.“

 

3.       Visioun vun enger Gesellschaft ouni Glawen.

 

Fir et nach eng Kéier kloer ze stellen: ët geet mer nët ëm d`Verdeedegong vun Institutiounen, déi sech Kierch nennen, nach vun deem wat am Numm vun deenen Institutioune verkënnegt gëtt. Ët geet mer ëm e Plaidoyer vum Chrëscht a sengem biblesche Glawen am Kontext mat den Erausfuerderunge vun eiser Zäit.

 

De Chrëscht baut seng moralesch Grondsätz haaptsächlech op zwee Bibeltexter op:

•    2. Buch vum Moses (Buch Exodus genannt) Kapitel 20, Versen 1 bis 17: déi 10 Geboter
•    Markusevangelium Kapitel 12, Versen 30 an 31: Gesetz vun der Nächsteléift.

Fir ët einfach ze maachen hei nach eemol am Zäitraffer, wat do gefuerdert gëtt um tëschemënschleche Nivo:

•    du solls deng Elteren éieren;
•    du solls keen ermuerden;
•    du solls nët friem goen;
•    du solls nët klauen;
•    du solls nët léien;
•    du solls nët jalous sinn op déi aner  an net no deem sengem Hab a Gutt truechten;
•    du solls däin Nächsten esou gären hu wéi dech selwer.

Dëse Katalog war déi moralesch Grondlag vun de Chrëschten zanter dem Ufank vun eiser Zäitrechnung. Et wor ower och d`Grondlag vun alle Gesetzgebungen an der westlecher Welt.

 

Déi moralesch Richtlinne woren esou fest an onwandelbar wéi déi moralesch Instanz, déi dohannert steet: Gott. Déi sougenannten Zäit vun der Opklärong huet en Ëmdenke bei enger Parti Leit bruecht. Si wollten hir Fräiheet an nët méi engem Gott ënnerstoen. Si hu Gott an hirem Liewen ofgeschaf, a mat Gott och seng moralesch Ufuerderungen. Wann de Moralgeber ewechfält, gëtt ët keng Basis méi fir Moral. Datt ët ouni iergendwellech Basis nët geet wor séier kloer. Am Joer vun der Franséischer Revolutioun, 1789, huet den englesche Jurist an Opklärongsphilosoph Jeremy Bentham (1748-1832) säi Buch „Introduction to the Principles of Morals an d' Legislation“ verëffentlecht. Hei huet hien seng utilitaristesch Ethik verkënnegt. Si berout op dem Prinzip vun deem gréisste Gléck fir déi gréisst Zuel (greatest-happiness-principle).  D`Idealbild vum Utilitarismus bedeit de maximale Genoss fir eng maximal Zuel vu Persounen.  Wat op den éischte Bléck guer nët esou schlecht kléngt (z.B. Verdeelung vu Ressourcen op vill Leit amplaz Unheefe vu Räichtum a wéinegen Hänn) kann ower ganz séier zum Damoklesschwäert ginn. Wien hätt dann nach de Fuerscher Johann Westhauser aus der Riesending-Schachthöhle gerett, wann nët Honnerte vu Retter zäitweis hiert Liewen op d`Spill gesat hätten fir dee Verongléckten rëm un d`Dagesliicht ze bréngen? Wien géif dann nach d`Betreiung vun enger kranker Persoun iwwerhuelen, wa si 24 Stonnen op 24 misst ëmsuergt ginn? A wann ee mat den Organer vun enger Persoun d`Liewe vun dräi anere kéint retten, wie muss sech da „fräiwëlleg“ higinn?

 

Ouni Gott gëtt d`Moral duerch Majoritéitsbeschloss définéiert. Den amerikaneschen Theolog a Philosoph Francis Schaeffer (1912-1984) huet dat als „Willkür vun de 51 Prozent“ beschriwwen.  D`Moralvirstellonge sinn déi vun der Majoritéit oder dem Stäerksten. Den däitsche Philosoph Robert Spaemann (*1927) bezeechent d´Folge vun enger Moral durch mënschlech Bestëmmong als „Verblendungsfall vum Zäitgeescht vun haut“. Dräi Verblendungsfäll huet hien definéiert: Euthanasie, Ofdreiwong an d`gesetzlech Verankerung vun der Homosexualitéit.

 

An deenen dräi Fäll wäerte mer feststellen – an zum Deel gesi mer dat schonns haut – datt déi Grenzen, déi mer eis per Gesetz ginn, op kuerz oder laang erëm méi wäit gestach ginn. Dat bezeechne mer dann politesch korrekt als „Liberaliséierung“ oder och nach Upassung un d`Gesellschaft.

 

A engem skandinavesche Land, wann ech mech nët ieren wor ët Schweden, wor viru Joren en intressante Versuch gelaf – ganz ongewollt! D`Autoritéiten hu festgestallt, datt op de Landstroossen d`Autoen am Schnëtt 10 km/h méi séier gefuer sinn ewéi déi festgeluechten Héchstvitess. Si hunn duerops hin d`Héchstvitess ëm 10 km/h eropgesat … fir festzestellen, datt d`Autoen hirersäits och erëm 10 km/h méi séier gefuer sinn.

 

Dëst einfacht Beispill weist eis, datt d`Upasse vun de Gesetzer a moralescher Hisiicht nët nuren e Schoss no hannen ass, mee direkt e ganzen Däiwelskrees alaut!

 

Déi Wäerter, déi Gott eis ginn huet, sinn onverännerbar. Wat virun 2000 Joer Lige wor, ass et och nach haut; wat virun 2000 Joer Muerd wor, ass ët genee esou nach haut. Deen déi Wäerter opweecht, schaaft e Somp, an deem hien enges Dags riskéiert, selwer ze Gronn ze goen, wann hien a sengen alen Deeg wirtschaftlech nët méi tragbar ass an „ofgesprëtzt“ gëtt. Dat wënschen ech kengem an duerfir ass ët Zäit, héich Zäit (!), fir eis op Wäerter zeréck ze besënnen, déi d`Dignitéit vun ALL Mënsch respektéieren, déi Ongebueren, genee esou wéi déi onheelbar Krank an déi Aal.